Amerikaanse Inkomstenbelasting: een handige gids over de inkomstenbelasting van individuen in de VS en hoe het belastingstelsel in de Verenigde Staten werkt
Elk Amerikaans bedrijf dat actief is in de wereldeconomie moet zich bewust zijn van de verschillen tussen internationale en Amerikaanse boekhoudpraktijken. Alle ondernemingen over de hele wereld moeten hun activa, passiva en uitgaven nauwkeurig rapporteren zodat potentiële investeerders, schuldeisers en andere belanghebbenden hun financiële gezondheid kunnen beoordelen.
Een overzicht van de Amerikaanse inkomstenbelasting en het belastingstelsel
In 2021 legden 41 staten en het District of Columbia een brede Amerikaanse inkomstenbelasting op aan particulieren. New Hampshire belast alleen rente en dividenden. Individuele inkomsten worden niet belast in Alaska, Florida, en Nevada, South Dakota. Tennessee, Texas. Washington, Wyoming en South Dakota. Tennessee belastte voorheen stockdividenden en obligatierente, maar deze belasting werd in 2021 afgeschaft.
Amerikaanse inkomstenbelastingen vormen een belangrijke bron van inkomsten, maar lokale overheden ontvangen er relatief weinig inkomsten uit. Omdat slechts 12 staten lokale overheden toestonden een individuele Amerikaanse inkomstenbelasting of loonbelasting te heffen, is het percentage van de inkomsten van lokale overheden uit individuele inkomstenbelastingen in 2018 beperkt. Het percentage van de lokale inkomstenbelasting uit individuele inkomsten varieerde van 0,1 procent in Oregon tot 17 procent in Maryland.
In Indiana, Iowa en Maryland heffen de gemeenten een inkomstenbelasting die aansluit bij de inkomstenbelasting van de staat. Deze staten hebben lokale belastingplichtigen die hun lokale belasting indienen op de belastingaangifte van de staat. Zij gebruiken ook vrijstellingen en aftrekposten van de staat om de lokale belasting te betalen.
Lokaliteiten in Alabama en Kansas, Kentucky, Missouri. Ohio. Oregon, Pennsylvania en Ohio heffen een loon- of inkomstenbelasting. Deze belastingen zijn niet inbegrepen in de inkomstenbelasting van de VS.
Loonbelasting en inkomsten worden gewoonlijk berekend als een percentage van het loon.
Ze worden ingehouden door de werkgever, maar betaald door de werknemer, en betaald door mensen die in het belastinggebied wonen, zelfs als ze niet in dezelfde stad wonen. Kansas belast alleen rente en dividenden en geen loon.
De federale inkomstenbelasting in de VS werd door de Verenigde Staten ingevoerd in 1913, toen zij het 16e Amendement bekrachtigden. Het is niet dezelfde belasting als in 1913. Het eigenlijke formulier en de aanwijzingen waren in 1913 slechts vier bladzijden lang. Vandaag zijn het 106 pagina’s. Zoals de meeste wetten, groeit de belastingwet als wetgevers hem gebruiken voor varkensvlees.
Een korte geschiedenis van de federale inkomstenbelastingtarieven in de VS.
- Tijdens de Eerste Wereldoorlog: Het Congres nam de 1916 Revenue Act en de War Revenue Act van 1917 aan om de Amerikaanse betrokkenheid bij de Eerste Wereldoorlog te financieren. Het hoogste Amerikaanse inkomstenbelastingtarief steeg van 15% in 1916 tot 67% in 1917 en 77% in 1918. Oorlog is duur. Na de oorlog daalde de federale inkomstenbelasting in de VS tot 25% tussen 1925 en 1931.
- Tijdens de Depressie: Tijdens de Grote Depressie verhoogde het Congres in 1932 de belastingen voor topverdieners met 25 procent tot 63 procent.
- Wereldoorlog II: Het hoogste belastingtarief was 94 procent voor belastbaar inkomen in de VS boven $200.000 in 1944 ($2,5 miljoen vandaag). Dit is een hoog belastingtarief.
- In de jaren 50 en 70: De federale USA inkomstenbelasting was hoog voor de volgende 30 jaar, en daalde nooit onder de 70 procent.
- In de jaren ’80: de Economic Recovery Tax Act van 1981 verlaagde het hoogste belastingtarief van 70 procent naar 50 procent, en indexeerde de belastingschijven voor inflatie.
- In de jaren 90: Het toptarief was 39,5 procent in de jaren ’90. Het hoogste inkomstenbelastingtarief werd verlaagd tot 35 procent door de Economic Growth and Tax Relief and Reconciliation Act van 2001. Deze wijziging gold van 2003 tot en met 2010. Tot 2012 werd het belastingtarief van 35 procent gehandhaafd door de Tax Relief, Unemployment Insurability Reauthorization, and Job Creation Act van 2010.
- Van 2013 tot 2017: Het hoogste inkomstenbelastingtarief werd verhoogd naar 39,6 procent door de American Taxpayer Relief Act van 2012. Patient Protection and Affordable Health Act werd 3,8 procent toegevoegd om het federale maximale inkomstenbelastingtarief 43,4 % te maken.
- Van 2018 tot 2021: Voor belastingjaren vanaf 2018 werd het hoogste Amerikaanse belastingtarief verlaagd naar 37 procent. Een extra 3,8 procent is van toepassing, waardoor de maximale federale inkomstenbelasting 40,8 procent bedraagt.
Deze korte geschiedenis van de belastingen is belangrijk omdat zij laat zien hoe de belastingwetgeving voortdurend verandert en een grote invloed kan hebben op uw budget.
Hoe verschillen de individuele inkomstenbelastingtarieven per staat?
De hoogste individuele inkomstenbelastingtarieven voor 2021 variëren van 2,9 procent tot 13,3 procent in North Dakota en Californië, inclusief de toeslag van 1 procent op belastbaar inkomen boven $ 1 miljoen. Hawaï (11%) en New Jersey (10,75%) zijn de volgende hoogste individuele inkomstenbelastingtarieven. Negentien staten en het District of Columbia hebben allemaal een inkomstenbelasting van meer dan 8%.
Het hoogste tarief van de individuele inkomstenbelasting in 13 staten met een algemene inkomstenbelasting is 5% of lager. In Indiana, North Dakota en Pennsylvania ligt het hoogste belastingtarief onder de 4%.
Negen staten met een breed belastingstelsel gebruiken één vast Amerikaans inkomstenbelastingtarief voor alle inkomsten.
Bovendien hebben staten die meerdere belastingschijven hebben, en in tegenstelling tot de federale individuele inkomstenbelasting, topbelastingtarieven die beginnen bij zeer lage niveaus van belastbaar inkomen. Er zijn verschillende schijven in sommige staten, met hogere totalen voor gehuwde paren en andere met progressievere tarieven.
Hoe wordt inkomen belast in de Verenigde Staten van Amerika?
De federale definitie van belastbaar inkomen wordt doorgaans gevolgd door de staten. Het federale aangepaste bruto inkomen (AGI) wordt door 32 staten en het District of Columbia gebruikt als uitgangspunt voor de berekening van hun staatsinkomstenbelasting.
De federale AGI is het brutoloon van een belastingbetaler na eventuele aanpassingen “boven de streep”, zoals de aftrek van bijdragen aan individuele pensioenrekeningen of rente op studieleningen.
Deze staatsdefinities worden echter sterk beïnvloed door federale belastingregels en weerspiegelen doorgaans de federale AGI. Colorado, Idaho en North Dakota gaan uit van het federale belastbare inkomen. Het federaal belastbaar inkomen omvat de AGI en de federale berekeningen voor standaard- of forfaitaire aftrek, evenals eventuele persoonlijke vrijstellingen.
De Amerikaanse regels voor de inkomstenbelasting verschillen op sommige punten van de federale wetten. Staten belasten vaak de rente op gemeentelijke obligaties van effecten die niet in hun staat zijn uitgegeven.
Verschillende staten staan een gedeeltelijke of volledige vrijstelling toe van inkomsten uit pensioenen die anders belastbaar zouden zijn op federale aangiften.
Aanvragers die de federale belasting aftrekken en de aftrek van staats- en lokale belastingen in de meeste staten claimen, hebben een brede inkomstenbelasting. Zij kunnen de Amerikaanse inkomstenbelasting niet aftrekken van hun inkomstenbelasting.
Veel staten gebruiken federale regels om de belastingstelsels te wijzigen.
De Tax Cuts and Job Acts dwongen veel staten hun systemen te wijzigen. Dit gold met name voor staten die de federale standaardaftrek of persoonlijke vrijstelling hadden gebruikt in hun staatsinkomstenbelastingberekeningen (vóór de TCJA werd de eerstgenoemde bijna verdubbeld en de laatstgenoemde geëlimineerd).
De TCJA heeft een federale aftrek gecreëerd voor inkomen dat wordt verdiend via pass-through businesses (inkomen verdiend door eenmanszaken of partnerschappen en bepaalde vennootschappen). Deze aftrek gold echter alleen voor staten die de federale inkomstenbelasting in de VS als uitgangspunt nemen voor de belastingberekening.
Een soortgelijke dynamiek, maar met minder fiscale gevolgen, deed zich voor toen het Congres het federale belastingkrediet voor verdiende inkomsten (en het belastingkrediet voor kinderen) verhoogde als reactie op de COVID-19-pandemie. Staten die aan dit beleid voldoen, zullen hun EITC op staatsniveau zien toenemen als gevolg van het verband tussen de nationale en de federale belastingwetgeving.
Welke belastingen heft een staat op vermogenswinst en -verlies?
Kapitaalwinst en -verlies worden in vijf staten en het District of Columbia op dezelfde manier behandeld: Zij belasten alle gerealiseerde vermogenswinst, staan een aftrek van $3.000 toe voor netto vermogensverlies, en staan belastingbetalers toe ongebruikte vermogensverliezen over te dragen naar volgende jaren.
New Hampshire stelt alle vermogenswinst vrij. Arkansas niet. Arkansas sluit echter ten hoogste 50 procent van de inkomsten uit vermogenswinst uit en tot 100 procent van de vermogenswinst boven 10 miljoen dollar. Arizona stelt 25% van de inkomsten uit vermogenswinst op lange termijn vrij, terwijl New Mexico 50% of maximaal 1000 dollar aan federaal belastbare winst vrijstelt. Alabama en Pennsylvania staan toe dat verliezen alleen worden afgetrokken in het jaar waarin zij zich voordoen, terwijl New Jersey verbiedt dat verliezen worden afgetrokken van het gewone inkomen. (Zie onze tabel over de behandeling van vermogenswinst in de staat voor meer details).
Maar in tegenstelling tot de federale overheid, die een voorkeurstarief biedt voor vermogenswinst, belasten de meeste staten vermogenswinst tegen precies hetzelfde tarief als gewone inkomsten. In Connecticut, Hawaï en Massachusetts gelden speciale belastingtarieven voor inkomsten uit vermogenswinst.
Wat is de fiscale behandeling van inkomen dat in een ander rechtsgebied is verdiend?
Veel staten staan belastingbetalers toe de inkomstenbelasting van hun thuisstaat die zij aan andere staten hebben betaald, af te trekken.
De staat waar het inkomen wordt verdiend, heft de Amerikaanse inkomstenbelasting. Sommige staten hebben echter wederkerigheidsovereenkomsten gesloten waardoor buiten de staat verdiende inkomsten in de eigen staat kunnen worden belast.
Als u dit artikel nuttig vond, gelieve dan Ga naar de rest van de website Voor meer informatie over US Accounting de algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving (GAAP) in de Verenigde Staten is het bedrijf auditvereisten, en externe audits in de VS, inzicht in de vennootschapsbelastingstelsel, en Amerikaanse inkomstenbelasting of meer boekhoudkundige en financiële onderwerpen in Internationaal Boekhouding, Controle, Belasting, Boekhoudsoftware, cloudboekhouding en boekhoudkundige automatisering.
Lees dit artikel in: Engels – Nederlands – Frans – Duits – Spaans
